Η σκληροθεραπεία είναι μια ελάχιστα επεμβατική ιατρική μέθοδος για τη θεραπεία των κιρσών και των ευρυαγγειών, των κάτω άκρων. Η μέθοδος της σκληροθεραπείας δεν αποκλείεται να επιλεγεί και σε περιπτώσεις ευρυαγγειών στο πρόσωπο. Ωστόσο, αυτό συμβαίνει σπάνια και υπό πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Η σκληροθεραπεία πραγματοποιείται μέσω της έκχυσης χημικών ουσιών, οι οποίες παρέχουν σκληρυντική δράση. Η σκληροθεραπεία χρησιμοποιείται εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά πλέον οι προστιθέμενες χημικές ουσίες έχουν αλλάξει προς το καλύτερο.
Τι Είναι Η Σκληροθεραπεία Και Πώς Επιτυγχάνεται;
Η σκληροθεραπεία είναι μια ευρέως γνωστή μέθοδος θεραπείας των φλεβικών παθήσεων των κάτω άκρων κατά την οποία χορηγείται ένα σκληρυντικό διάλυμα μέσα στις φλέβες. Ο αγγειοχειρουργός χρησιμοποιεί μια λεπτή βελόνα για να εγχύσει ένα ειδικό διάλυμα στους κιρσούς ή στις ευρυαγγείες. Αυτό το χημικό διάλυμα ερεθίζει το ενδοθήλιο (τον εσωτερικό χιτώνα) των αιμοφόρων αγγείων, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη μιας άσηπτης φλεγμονής, που οδηγεί στη συγκόλλησή του και στο σχηματισμό ουλής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κλείνει τη φλέβα, κάνοντας την να μη φαίνεται. Έτσι, οι μη υγιείς φλέβες είναι και αυτές που δέχονται ουσιαστικά τη θεραπεία και τελικά η βλάβη αποκαθίσταται, ενώ ο ασθενής καλυτερεύει σε λειτουργικό, αλλά και αισθητικό επίπεδο.
Σε Ποιον Μπορεί Να Εφαρμοστεί Η Σκληροθεραπεία;
Η σκληροθεραπεία μπορεί να εφαρμοστεί σε άτομα με κιρσούς ή ευρυαγγείες, αλλά δεν είναι για όλους. Πριν από τη διαδικασία, είναι πολύ σημαντικό να προηγηθεί συνάντηση με τον αγγειοχειρουργό, ο οποίος θα αποφασίσει εάν ο ασθενής πληροί τις προϋποθέσεις για σκληροθεραπεία.
Πότε Δεν Πληρούνται Οι Προϋποθέσεις Για Σκληροθεραπεία; Σε Ποιες Ομάδες Ανθρώπων Δεν Συστήνεται Η Σκληροθεραπεία;
Ένας/Μία ασθενής δεν πληροί τα κριτήρια για σκληροθεραπεία όταν:
- Υπάρχει ενεργή εν τω βάθει ή επιφανειακή φλεβική θρόμβωση.
- Υπάρχει τάση για θρόμβωση.
- Υπάρχει εγκυμοσύνη. Η έγκυος θα πρέπει να περιμένει τουλάχιστον τρεις μήνες μετά τον τοκετό για να μπορέσει να κάνει σκληροθεραπεία.
- Πραγματοποιείται θηλασμός.
Η σκληροθεραπεία, όμως, είναι πιθανό να μπορεί να πραγματοποιηθεί:
- Κατά το χρονικό διάστημα που μία γυναίκα λαμβάνει αντισυλληπτικά χάπια
- Όταν ο ασθενής είχε θρόμβο αίματος στο παρελθόν. Το αν θα μπορέσει να υποβληθεί τελικά σε σκληροθεραπεία θα εξαρτηθεί από την αιτία που προκάλεσε τον θρόμβο και πόσο σοβαρός ήταν.
- Στην περίπτωση που ο ασθενής πάσχει από αλλεργικό άσθμα, έχει ιστορικό αλλεργιών.
Γενικές Οδηγίες Και Πληροφορίες Για Τη Διαδικασία
Οδηγίες Για Την Προετοιμασία Του Ασθενή
Πριν από τη σκληροθεραπεία:
- Αποφεύγεται η λοσιόν ή ενυδατική κρέμα στα πόδια πριν, αλλά και μετά τη σκληροθεραπεία. Αυτό ισχύει και για μετά τη σκληροθεραπεία.
- Είναι απαραίτητο ο ασθενής να φέρει ένα κοντό παντελόνι για να το φορέσει κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
- Θα πρέπει ο ασθενής να έχει μαζί του τις κάλτσες διαβαθμισμένης συμπίεσης (κάλτσες υποστήριξης) για να φορέσει μετά το πέρας της διαδικασίας.
Τι Συμβαίνει Κατά Τη Διάρκεια Της Σκληροθεραπείας;
Η σκληροθεραπεία διαρκεί περίπου 30 έως 45 λεπτά. Ο ασθενής ξαπλώνει ανάσκελα ή μπρούμυτα, ανάλογα με τη θέση της φλέβας που θα θεραπευτεί. Ο Αγγειοχειρουργός πραγματοποιεί, συνήθως τη σκληροθεραπεία στο ιατρείο του. Μπορεί να χρησιμοποιήσει υπερηχογράφημα ή ειδικό φωτισμό για να τον βοηθήσει να βρει τη σωστή φλέβα για τη θεραπεία.
Ο αγγειοχειρουργός επιλέγει την κατάλληλη ουσία και την ποσότητά της με βάση το μέγεθος της φλέβας που χρήζει θεραπείας. Επίσης, αν πραγματοποιείται για πρώτη φορά η συνεδρία, θα εγχύσει μια μικρή δοκιμαστική ποσότητα και θα περιμένει λίγο για να βεβαιωθεί ότι δεν θα υπάρξουν αλλεργικές αντιδράσεις σε αυτήν.
Έπειτα, ακολουθούνται τα εξής βήματα:
- Αντισηψία της περιοχής που θα θεραπευτεί
- Έκταση του δέρματος γύρω από το σημείο της φλέβας και η τοποθέτηση της βελόνας κάτω από το δέρμα.
- Έγχυση υγρού ή διαλύματος αφρού (σκληροθεραπεία με αφρό) απευθείας στο αιμοφόρο αγγείο σας, χρησιμοποιώντας πολύ λεπτές βελόνες.
Ο ασθενής μετά από την ολοκλήρωση των πρώτων βημάτων θα βιώσει ένα ήπιο αίσθημα καύσους. Μπορεί να αισθανθεί μία ήπια ενόχληση, καθώς το υγρό οδεύει προς τις φλέβες. Στις μεγαλύτερες φλέβες, μπορεί να αισθανθεί κράμπα για ένα ή δύο λεπτά κατά τη διάρκεια της ένεσης.
Τι Συμβαίνει Μετά Τη Σκληροθεραπεία;
Μετά τη θεραπεία, ο αγγειοχειρουργός μπορεί να ζητήσει από τον ασθενή να παραμείνει ξαπλωμένος για περίπου 15 λεπτά για να βεβαιωθεί ότι δεν θα υπάρξει κάποια παρενέργεια ή αλλεργική αντίδραση στο συστατικό της ένεσης. Ο ασθενής μπορεί να οδηγήσει και να επιστρέψει άμεσα στις κανονικές του δραστηριότητες, ειδικά στο περπάτημα.
Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας έγκειται στην τοποθέτηση των ειδικών καλτσών διαβαθμισμένης συμπίεσης μετά από κάθε συνεδρία, και ως 1-2 εβδομάδες μετά και την τελευταία σας συνεδρία.
Ποιοι Είναι Οι Κίνδυνοι Και Οι Επιπλοκές Της Σκληροθεραπείας;
Οι παρενέργειες μετά τη θεραπεία σκληροθεραπείας μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Σβώλους ή σκληρίες που ψηλαφούνται για αρκετούς μήνες, που μπορεί να εμφανιστούν στις μεγαλύτερες φλέβες στις οποίες έγινε σκληροθεραπεία.
- Ερυθρότητα στο σημείο εισόδου της βελόνας
- Καφέ γραμμές ή κηλίδες στο δέρμα στο σημείο της ένεσης, που συνήθως υποχωρούν μέσα σε τρεις έως έξι μήνες. Ωστόσο, αυτές μπορεί να είναι και μόνιμες, σε ποσοστό 5% περίπου των περιπτώσεων.
- Μώλωπες - Μελανιές στο σημείο, που μπορεί να διαρκέσουν αρκετές ημέρες ή εβδομάδες.
- Ενδεχόμενη ανάπτυξη μικροσκοπικών αιμοφόρων αγγείων στην περιοχή, που μπορεί να εμφανιστούν μέρες ή εβδομάδες μετά τη σκληροθεραπεία, αλλά συνήθως εξασθενούν μέσα σε λίγους μήνες και δεν χρειάζονται περαιτέρω θεραπεία.
- Αλλεργικές αντιδράσεις στην ενέσιμη χημική ουσία, που μπορεί να συμβούν κατά τη στιγμή της ένεσης και σπάνια είναι σοβαρές. Τα συμπτώματα των αλλεργικών αντιδράσεων περιλαμβάνουν κνησμό και πρήξιμο.
Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να επικοινωνήσετε με έναν εξειδικευμένο αγγειοχειρουργό, ο οποίος θα σας συμβουλεύσει καταλλήλως, για το εάν η εφαρμογή της σκληροθεραπείας, θα είναι αποτελεσματική σε εσάς. Ο αγγειοχειρουργός, Δρ. Ιωάννης Μπέλλος, μπορεί να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε αγγειακή νόσο χρησιμοποιώντας όλο το φάσμα των αγγειακών επεμβάσεων, προτείνοντας την κατάλληλη θεραπεία ή τις εναλλακτικές μεθόδους αντιμετώπισης του προβλήματός του ασθενούς.